2009/06/17

Don Gil de las Calzas Verdes, Tirso de Molina


Ola!
Este é un deses libros que, se non nolo desen a escoller como lectura obrigatoria, nunca leriamos, pero o certo é que nos rimos bastante lendo nel. A pesar de que o teatro en verso non é facil, xa que ao principio parece coma se non estiveses a enterarte de nada, pasámolo moi ben ata o final, e especialmente ao final. Só o limos entre catro persoas, polo que tiñamos varios papeis para cada un, pero lelo entre todos foi unha experiencia nova que nos gustaría repetir. Ten partes graciosas como boa comedia barroca que é, coas que unha vez comezabamos case non dabamos parado de rir. Tamén riamos bastante coas diferenzas entre as dúas edicións que estabamos a utilizar, e co curioso vocabulario que contén.

O certo é que é unha historia bastante atrevida para a súa época polo tema a tratar, pois parécenos que o travestirse non debía ser algo moi ben visto naqueles anos (aínda que agora tampouco o sexa, je, je).

Recomendámosvola. Ídesvos rir un pouco. Sobre todo se o ledes en grupo.

Mónica, David, Laura e Andrea (1ºBAC A)
Nota da profesora implacable que propuxo a obra: Como poderá supoñer calquera papalibros observador (sobre todo despois desas lecturas voraces de novela negra ás que nos adicamos últimamente), por esixencias do guión, non todos os pés da foto corresponden a estes catro lectores ¿Adiviñades de quen son?

2009/06/15

Bécquer


Esta é a miña primeira entrada no blog,e vou falar dun dos libros que lín hai pouco. O libro de Lendas de Bécquer.Unha das historias que máis me gustou foi a lenda "Os ollos verdes" xa que e unha lenda moi bonita porque un home namórase dunha dama que vive nun lago... bueno xa case vos contei toda a historia e visto o visto prefiro que o descubrades vós mesmos a parte de outras moitas lendas que se contan no libro. Gustoume moito porque me encantan estas historias que son románticas e teñen ese punto de misterio.A min antes non me gustaba moito leer, custábame coller un libro, pero cando comecei non puiden deixalo, creaba mundos imaxinarios na miña cabeza na que eu era a protagonista das miñas historias. É fantástico leer cando te sintes soa ou triste, sintes que a xente do libro che fai compaña e nunca te sintes soa. Aconséllovos que se non vos gusta ler que collades un libro e o tratedes como se fose o voso mellor amigo porque sempre vai estar aí para abrirvos portas a mundos de fantasía, que moitas veces te fan chorar cando o terminas, incluso pola morte dalgún dos personaxes. É fantástico.
A lectura foi o meu medio de escape cando estaba triste e nunca deixei de ler desde entón.


2009/06/09

Lectores



Ola amigos,

Hoxe non vos vou falar dun libro que lese, como adoito facer, senón de min mesma como lectora. Son unha rapaza de Melide, que ten 16 anos e á que lle gusta moitísimo ler, aínda que moita xente aínda pense que ler máis xuventude son palabras que non poden ir xuntas...

Comecei a ler literatura por gusto ós 11 anos aproximadamente e teño que darlle as grazas de que isto sexa así ás novelas de Harry Potter, que foron os primeiros libros que lin sen obrigación, e que me animaron a abrirlle unha porta ó mundo dos libros. Ademais na casa non son a única lectora, pois miña nai, sempre que ten un anaquiño libre, colle unha novela e somérxese nela ata que a ten que deixar.

Teño que dicir que non teño un libro favorito, os meus gustos van cambiando co tempo, pero ultimamente lin a triloxía de Cornelia Funke, Corazón de tinta, que me encantou e me enganchou ata a última páxina. A verdade é que me dá moita pena que remate a serie con Muerte de tinta... Ánimádevos a lela, seguro que vos gusta!

Polo demais, na miña listaxe de libros lidos máis recentemente, teño títulos moi variados: fantasía, humor, novela negra, autobiografías, ciencia-ficción, novela de aprendizaxe, comic... por exemplo, Agujero negro, Persépolis, Píldoras azules, Fun home, Alta fidelidad, El lector, La sociedad de los otros, O bosque dos raposos aforcados, El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha (que, por certo, me sorprendeu moi gratamente), etc

E, como non, unha listiña de novelas que quero ler este verán: El buda de los suburbios, Los hombres que no amaban a las mujeres, Los pilares de la tierra ou algún clásico como Cumbres borrascosas. E xa vou rematando, simplemente quería suxerirvos que vos animedes a ler algún libro este verán, xa veredes como paga a pena!

Andrea Vázquez Varela (1ºBAC A)



2009/06/05

Los escarabajos vuelan al atardecer


Unos escarabajos que indican pistas, una bonita historia de amor entre Emilie y Andreas, una extraña voz que juega al ajedrez por teléfono, una planta muy especial que tiene sentimientos, una misteriosa estatua egipcia maldita que está desaparecida...
Todos estes son muchos de los temas que estan narrados en esta interesante, misteriosa e intrigante novela de María Gripe, la cual nos hace introducirnos a todos en un maravilloso mundo de intriga que cada vez que vas avanzando la lectura te vas enterando de nuevas pistas que borran todo lo pensado anteriormente.
Recomendamos esta novela a todas las personas que les encante el misterio, puesto que este libro engancha desde la primera página hasta el final y además es muy fácil de entender.
MERECE LA PENA!

Sandra y Carla 3ºA

2009/06/04

CORREDORES DE SOMBRA



Verán de 1995. No pazo dos Soutelo descóbrese un esqueleto dentro dunha alfombra enrolada, oculto entre dous tabiques. Un cadáver emparedadohai máis de cincuenta anos, cun furado de bala na cabeza. Quen é o morto? Que man empuñou a pistola que o asasinou?
Clara Soutelo asume o reto de desvelar o misterio. Unha investigación que a levará a indagar no pasado da súa familia. Moito tempo despois decídese a contar os sucesos daquel verán dos seus dezaseis anos.

Esta obra de Agustín Fernández Paz é unha historia de amor e aventuras, así como unha visión do que puido acontecer nos anos da guerra. Moi interesante para os amantes da nosa historia e das novelas de amores adolescentes.