2009/02/25

El final de la inocencia, Linzi Glass


Este libro cuenta la historia de una familia sudafricana, a través de la mirada de Emily, la hija, una muchacha extraña y poco femenina para su edad. Sus padres están siempre discutiendo, excepto cuando van otras personas a vivir a su casa, ya que ellos acogen a quien lo necesita. En esta casa también está Buza, un viejo que trabaja para ellos, al que la protagonista tiene mucho aprecio, ya que es el único que le hace caso, le da cariño y le cuenta historias para que ella pueda comprender la vida. Aquí también vive Lettie, la criada. Los problemas comienzan cuando un día llega una familia de gitanos a su casa, un matrimonio con dos hijos, que les parecen muy raros en un principio, pero que simpatizan pronto con Emily y su hermana. Sin embargo, ocurrirá algo con uno de los hijos de la familia gitana y la hermana de Emily, que va a hacer que la familia gitana se marche, lo que encadenará una serie de problemas que van a hacer cambiar la vida de todos.
A mí me gusto mucho esta novela porque es distinta de lo que había leído hasta el momento. Cuenta la historia con alguna palabra zulú, lo que hace que te enganche más al libro y te imagines el lugar en el que está sucediendo, además, ocurren cosas que te hacen darte cuenta de lo mal que lo pueden pasar los niños que no tienen el cariño de sus padres y de que no siempre debemos fiarnos de todo el mundo.
Silvia (3ºESO A)

2009/02/18

MUJERCITAS


La ternura,la amistad y una descripción de la vida de una familia humilde son los ingredientes principales que se pueden encontrar en Mujercitas.

Louise May Alccot logra introducirnos mediante un sentimentalismo (al más puro estilo Dickens) en una sociedad en la que el papel de la mujer aún está asociado a la cocina,a la educación de niños y los matrimonios por conveniencia.Sin duda las aventuras de Jo,Meg,Amy y Beth han logrado encumbrar la obra a la altura de un clásico de la literatura universal, a la vez que a su autora como una de las grandes escritoras de todos los tiempos.

Ingri (1ºBAC A)

2009/02/13

El Tio Petros y la Conjetura de Goldbach, de Apostolos Doxiadis


Ola lectores, hoxe estrenome como novo colaborador do papalibros, e para comezar , tocame facer referencia a un libro xa mencionado na anterior entrada por Cristina, El Tio Petros Y La Conjetura de Goldbach escrito polo grego Apostolos Doxiadis.
Eu como afeccionado as matematicas considero que este libro e unha gran opcion , narranos a historia do sobriño do Tio Petros , que e un rapaz que sempre quixo coñecer a misteriosa vida do seu tio xa que casi nunca o ia visitar porque nunca estaba dispoñible...
Segundo vai medrando o rapaciño vai descubrido pouco a pouco que o seu tio fora matematico no pasado e deste xeito intenta descubrir mais cousas sobre el, e mesmo quere facerse matematico no futuro, pero a partir de aqui chegan os problemas , unha vez que llo di a seu tio, este proponlle resolver un problema que parece moi simple e ponlle como condicion que se o resolve poida acceder a estudar esa disciplina, pola contra se non o resolve debera firmar un "contrato" no que prometeria non estudala.
Logo de intentalo sen exito, vaise estudar a EEUU onde descobre que lle mandara resolver un dos problemas mais duros da historia das matematicas , a conxectura de Goldbach,: todo nº par maior que 2 e igual a suma de dous numeros primos , por exemplo 12=7+5, parece facil eh! pois veña poñedevos a resolvelo jeje.
O rapaz continua a investigar e descobre todo sobre a vida do seu tio que estivera intentando o problema durante 30 anos e que decidiu desistir ao final. Pero cando o seu sobriño lle seguiu recordando ese problema o Tio puxose de novo co problema e deixa un final aberto ... quizais o resolva e quizais non: ledeo e opinade.Saudos de Adolfo de 2ºA BAC.

2009/02/09

La fórmula preferida del profesor


Auténtico fenómeno social en Xapón (un millón de exemplares vendidos en dous meses, e outro millón en formato de bolsillo, película, cómic e CD), a última novela de Yoko Ogawa convertiuna nunha recoñecida autora a nivel internacional dende a súa publicación en 2004. Nela cóntasenos delicadamente a historia dunha nai solteira que entra a traballar como asistenta na casa dun vello profesor de matemáticas que perdeu a memoria nun accidente de coche (mellor dito, a autonomía da súa memoria, que só lle dura 80 minutos). Apasionado polos números, o profesor irase encariñando coa asistenta e co seu fillo de 10 anos, ó que chama «Root» («Raíz Cadrada» en inglés) e con quen comparte a pasión polo béisbol, ata que se crea entre eles unha verdadeira historia de amor, amizade e transmisión do saber, no só matemático…
Velaquí unha boa novela que descubrín este outono, onde se atopan felizmente literatura e matemáticas. Téndela na biblioteca, por se lle queredes botar unha ollada.
Outra novela con intriga matemática que tivo boas críticas no ano da súa publicación: El tío Petros y la conjetura de Goldbach, de Apostolos Doxiadis, na que o protagonista, o sobriño de Petros, verase envolto nunha grande aventura no afán de resolver o famoso problema enunciado por Goldbach, que lle fará descubrir o pracer, pero tamén os perigos da matemática.
Cristina

2009/02/05

SEXY



Darren es un chico de 16 años, bastante tímido, pero según algunas muy sexy.
Él es un gran nadador y se queda muchas veces hasta tarde en la piscina. Una de esas muchas veces, Darren salió del entrenamiento y se encontró con su profesor de lengua, el señor Tracy, que se ofreció a llevarlo a su casa. En principio, Darren se negó a que lo llevara, pero acabó por acceder, ya que había mucha nieve.
El señor Tracy pidió a Darren que lo tuteara y él así lo hizo. Durante el viaje le hizo varias preguntas personales y algunos comentarios que Darren hubiese preferido que no hiciera.
Al llegar por fin a su destino, Darren se sentía tan incómodo que salió del coche antes incluso de que se hubiera parado del todo. Cuando se sintió a salvo en su habitación comenzó a pensar en lo que había pasado en el coche y a intentarse convencerse de que no tenía de qué preocuparse.
Algunos chicos, todos deportistas, odiaban al señor Tracy porque habían suspendido su asignatura. Así que un día ese grupo, a raíz del relato de Darren, trata de vengarse del profesor sacando de nuevo a la luz algunos oscuros hechos de su pasado relacionados con los abusos de menores. La policía intenta descubrir la verdad y llaman a declarar a varios chicos del instituto, pero cuando ellos ya han declarado, el señor Tracy hará algo que los desconcertará a todos.
Sexy es una novela que nos acerca al problema de los abusos sexuales a menores a partir de la vida de un adolescente que no sabe qué pensar o qué hacer con lo que le está pasando.
Tamara (3ºESO A)

2009/02/04

X Salón do Libro Infantil e Xuvenil de Pontevedra


O venres 6 de febreiro dous membros do noso club de lectores imos facer un obradoiro de blogs e literatura no marco das actividades que propón anualmente o Salón do libro de Pontevedra (http://www.salondolibro.org/) baixo o título "Biblomelide: Un proxecto de animación á lectura na rede", para amosar o traballo que vimos desenvolvendo entre todos dende o curso pasado. Velaquí algúns enlaces de blogs e webs onde podemos atopar ideas interesantes sobre os usos didácticos das TIC en relación coa literatura e unha breve bibliografía complementaria para seguir reflexionando sobre a importancia do fomento da lectura na Educación Secundaria.

2009/02/03

La experiencia de leer


"La persona que se contenta con ser sólo ella misma, y por tanto, con ser menos persona, está encerrada en una cárcel. Siento que mis ojos no me bastan; necesito ver también por los de los demás. La realidad, incluso vista a través de muchos ojos, no me basta; necesito ver lo que otros han inventado. Tampoco me bastarían los ojos de toda la humanidad; lamento que los animales no puedan escribir libros. Me agradaría muchísimo saber qué aspecto tienen las cosas para un ratón o una abeja; y aún más percibir el mundo olfativo de un perro, tan cargado de datos y emociones."

C.S. Lewis

2009/02/01

Fun Home. Una familia tragicómica



"Todas las familias dichosas se parecen, pero las infelices lo son cada una a su manera", afirma Tolstoi no célebre comezo de Ana Karenina. Na estela do grande narrador ruso, Alison Bechdel amósanos a infelicidade peculiar da familia de Fun House, os rincóns máis escuros dunha casa, que a protagonista vai revelando aos poucos, alixeirando o relato cun ton cínico e algunhas pingas de humor, saltando de ano en ano, de anécdota en anécdota, coma nun libro de memorias.
Coa axuda de referentes literarios tan coñecidos como Joyce, Proust, Camus ou Fitzgerald, a autora explícase e explícanos o descubrimento gozoso da súa homosexualidade durante os seus anos universitarios, contrapoñéndoo á incapacidade do seu pai, homosexual "armarizado", de asumir abertamente a súa sexualidade.

Recoñecido como un dos mellores libros do 2006, Fun House ofrécenos unha nova visión das sempre complexas relacións familiares, que lembra á ollada escéptica, entre irónica e amarga, das películas de Wes Anderson (recoméndovos a súa última proposta, Viaxe a Darjeeling) ou de series tan coñecidas como Os Simpson, Os Soprano ou A dous metros baixo terra. En resume, un libro imprescindible que vos agarda no rincón de cómics da nosa biblioteca.
Cristina



A casa dos encontros


Onte, atrevéndome por fin con Vida y destino, de Grossman, a grande novela rusa do XX, herdeira deses grandes frescos do XIX, que nos amosa todas esas "vidas minúsculas", anónimas que sobreviven no medio da pólvora e as balas (si, ese ladrilliño que vos agarda na biblioteca), lembrei outra novela ambientada no mesmo periodo que vos pode gustar: A casa dos encontros, de Martin Amis.


No tempo das purgas de Stalin, dous irmáns son enviados a Norlan, un dos terribles campos de traballo da Siberia soviética, por ridículas e infundadas acusacións políticas: Lev, o feble poeta, pacífico e pacifista, e o narrador sen nome, embrutecido veterano da Segunda Guerra Mundial. Ambos sobreviven como poden ó horror nun lugar no que se disputan a xerarquía da degradación seres deshumanizados que responden a unha tipoloxía zoológica: as "putas" e as "bestas", os "comemerda", as "serpes", os "porcos", ...


Entre eles hai unha muller, unha rapaza xudía chamada Zoila, á que amarán e pola que competirán durante toda a súa vida, dentro e fora do gulag: A "casa dos encontros" fai alusión a esas cabanas reservadas para citas entre os presos e as súas mulleres, que percorrían miles de quilómetros coa esperanza de pasar unha noite con eles. A través da historia deste triángulo amoroso, que comeza nos anos corenta e chega ate a catastrófica Rusia actual, Martin Amis (o meu favorito entre os narradores ingleses da súa xeración) achéganos coa súa prosa amena, áxil, irónica e sempre apaixoante á historia rusa da segunda metade do século XX, demostrando, unha vez máis, como o ser humano logra atopar unha "casa dos encontros" na que refuxiarse mesmo nas máis terribles situacións de violencia e horror.

Cristina

O barón rampante, Italo Calvino


Si, Calvino, ese señor que os alumnos de Bacharelato coñecen pola súa defensa apaixoada da literatura en ¿Por qué leer los clásicos?, e todos os demais porque o inclúo un ano tras outro nas listas de libros, a ver se alguén pica...


O barón rampante é un dos meus libros favoritos, un deses clásicos que me acompañarán sempre dende que o lin na adolescencia: Estamos na frondosa Liguria de finais do XVIII. O pequeno barón Cósimo Piovasco di Rondò, ós seus 12 anos, decide subirse a unha das maxestuosas árbores do xardín familiar para manifestar a súa negativa a comer caracois e, por extensión, a compartir a mesa cos seus maiores: a súa irmá maior, unha auténtica freakie de época; o seu irmán pequeno, cronista da historia; a súa nai, unha prusiana que fai honra á sona de ríxidos e metódicos que tiñan os prusianos; o seu tío, que sempre viste á turca...

Ante semellante panorama, Cósimo xura non baixar xamais e cumpre escrupulosamente a súa promesa non abandoando en toda a vida o seu reino arbóreo. Dende as copas das árbores, este Tarzán decimonónico le, caza, diserta, ama (en concreto, á súa veciña, a loira Viola Ondariva)... é un máis na súa comunidade, que acepta a súa extravagancia, á vez que asiste, dende a distancia, con perspectiva, ós principais acontecementos da Italia da época (chega, incluso, a entrevistarse con Napoleón).

Témolo na biblioteca, en galego, en castelán e integrado no volume Nuestros Antepasados, xunto a El vizconde demediado e El caballero inexistente, outras dúas pequenas xoias para seguir adentrándose no mundo de Calvino. Pequenos Papalibros, ¿É necesario seguir insistindo en que paga a pena lelo?

Cristina