2008/06/02

Carapuchiña vermella procura a liberdade


"Adentrarnos en los pensamientos secretos de los seres que amamos, eso es lo que nos permiten los cuentos." Isto é o que pensa Gustavo Martín Garzo sobre os contos (O segredo dos contos). Nós pensamos que algo de razón ten e por isto recomendamos no noso Papalibros a Carapuchiña máis afouta de todas... a que é quen de comprender ao lobo





No quiero que te vayas, madame Bartholdi. ¿Qué voy a hacer sin
ti? Me quedo como metida en un laberinto.
-Procura encontrar tu camino en el
laberinto -le dijo ella-. Quien no ama la vida no la encuentra. Pero tú la amas
mucho. Además, aunque no me veas, yo no me voy, siempre estaré a tu lado. Pero
no llores. Cualqueir situación se puede volver del revés en un minuto. Ésa es la
vida.
Sara se empino para darle un beso. No podía evitar el llanto.
-Y no
olvides una cosa -le dijo miss Lunatic-. No hay que mirar nunca para atrás. En
todo puede surgir una aventura. Pero ante las ansias de la nueva aventura, hay
como un miedo por abandonar la anterior. Plántale cara a ese miedo.
Pp. 180-181

E que estes días andamos todos un pouco perdidos e non nos viña nada, nada mal falar un cacho con Mademe Bartholdi ;)

1 comentario:

Anónimo dixo...

Un dos contos máis entretidos que lin. Recoméndoo sen ningunha dúbida a todas esas personiñas que algún día soñaron cos contos da Cincenta, de Brancaneves e os sete ananiños...Non só a elas senón a todos os que queiran pasar un bo cacho meténdose nos bos pensamentos da pequerrecha Sara,a cal o seu máximo interese é o sabelo todo das cousas fermosas que a rodean, nos dos seus pais (os protectores) nos do mismísimo Edgar Woolf, ou mesmo nos de Miss Lunatic (a alma da estatua da Liberdade.